zondag 27 augustus 2017

Het is hier afschuwelijk !



Het is hier afschuwelijk !
Dat waren de woorden die een drummer van een oud soulbandje van mij uitsprak toen we voor een week in de hippieclub Las Dalias op Ibiza gingen spelen. Hij refereerde daarmee aan het hoge Sodom en Gomorra gehalte van de op xtc heen en weer bewegende meute. Hij sprak het woord ‘Afschuwelijk’ uit met een prachtig Brabants accent. Zijn  zachte G sneed door je ziel als hij het zei. Het is hier afschuwelijk! Dat waren zoeven ook mijn gedachtes toen ik een half uur geleden  naar het hoofdpodium van de Uitmarkt liep. Het is bij mij om de hoek en ik dacht dat het wellicht een goeie gelegenheid was om te netwerken. Er werd een stuk uit een musical opgevoerd. Op het podium speelde het  showorkest  van Maurice Luttikhuis. Een aardige man met wie ik ooit in Carré heb  opgetreden. Ik vertel dit om aan te geven dat ik geen loze stuurman aan de wal ben. Op een soort catwalk stond een slecht gekleed meisje en een nog slechter geklede man. Het meisje zong op een manier zoals wij dat in onze rock and roll scene zouden betitelen als ‘Uit haar Kut  te Brullen’ . De jongen probeerde net zo hoog als haar te zingen. Mijn tenen kromden zich in mijn schoenen.  Er stonden een paar duizend mensen te kijken. Toe het lied was afgelopen kregen ze nauwelijks applaus. Dat kwam omdat het afschuwelijk was.  

donderdag 30 maart 2017

Werken op de Wallen



Het is herfst. Een schrale wind waait over de Amsterdamse Rosse buurt.De
Oudezijds Achterburgwal ligt er naargeestig bij op deze maandagmiddag.
Ik staar naar het stukje papier waar het adres op staat.” Cantharis Theater
Producties” .” Ik heb vergeten het nummer op te schrijven besef ik mij. Ik zag
de advertentie aan de muur hangen bij het studenten bemiddelingsbureau. Niet
dat ik studeer ofzo, maar ik dacht dat ze daar de betere baantjes zouden hebben.
Beter in ieder geval dan met je kop bij een snikhete beschuitoven staan of tot je
knieen in het zuur in de augurken fabriek van Albert Heijn .” Portier bij een
seks theater, die verschillende talen spreekt” ..dat sprak me wel aan ..beetje
tussen de hoeren staan en geld verdienen.. niks lopende band of zeikende
afdeling-chefs...ik heb te veel van die vakantie baantjes gehad. Ik hield het er
nooit langer dan een week uit.
Ik loop de Old Sailor binnen, een “echte “ Amsterdamse kroeg zeggen ze, met
versleten tapijtjes op de tafels , schrale bierlucht en nautische nepattributen aan
de muur. Een oorverdovend lawaai knarst uit de speakers. Het is muziek, maar
hoe zal ik het omschrijven ?..Bombastisch, verschrikkelijk, tenenkrommend.
Er zitten twee klanten aan de bar. Een man van in de veertig met een
magazijnjasje aan.. een soort bierpompcontroleur, met zijn hoofd hangend naar
beneden, starend naar een bierviltje en een oude man, met een gekloofd gelaat
en een jeneverglaasje in zijn trillende hand. Hij lijkt in zichzelf te praten. Het
meisje achter de bar is hoog blond met rood geverfde lippen. Haar kaken
bewegen monotoon heen en weer op een onverteerbaar stukje kauwgom . Ze
heeft een strakke spijkerbroek aan en haar borsten onder haar doorzichtige shirt
zijn van een duizelingwekkende omvang. Ze leest de Telegraaf. Ik voel de
behoefte haar met de nodige humor te benaderen. Iets wat ze niet elke dag
hoort. Ik ga voor haar staan en probeer me op de Telegraaf te focussen,. Mijn
ogen rollen automatisch naar haar borsten, die als twee luchtballonnen boven
de krantenkoppen bungelen. Ik haal diep adem en wacht op oogcontact.
Tergend langzaam slaat zij de pagina om en kijkt me aan. Haar pokdalige
gezicht is geplamuurd met een soort cementachtige stof. Toch heeft ze iets
aantrekkelijks, iets uitdagends, waar mannen gelijk voor vallen. ”Hoeveel
biertjes moet ik drinken voordat ik deze muziek leuk ga vinden “? vraag ik .Ze
geeft me een korte venijnige blik en kijkt weer naar de krant. ” Een gevalletje
van passieve agressie “ zucht ze met een doorleefde hese stem terwijl ze een
bladzijde om slaat.” Tering” denk ik..” Dit is niet de eerste keer dat ik dit te
horen krijg. Wat is dat toch met die passieve agressie?.. ik weet niet eens wat het
is.. straks thuis gelijk uitzoeken”. Sorry “ zeg ik, ”Slechte binnenkomer ..ik zal
er aan werken het spijt me, echt het spijt me”. Ze kijkt me doordringend aan en
vraagt wat ik wil. Haar ogen zijn omringt met een dikke laag mascara . Ze zijn
prachtig bruin. ” Ik kom solliciteren bij Cantharis als portier,maar het adres
klopt niet” zeg ik ongemakkelijk. ”Als het niet Casa Rosso is , zijn het die lui
van de bananenbar, hier 20 meter verder op” zegt ze spottend .” Dank je, dank
je.. hoe heet je eigenlijk?” vraag ik. ” Twintig meter verderop “ ,antwoordt ze.
De oude man begint vanuit het niets te lachen, schuift met zijn jenever glaasje
over de bar en maakt formule 1 geluiden.
Ik draai me om en loop de Old Sailor uit. Het is gaan regenen. De gracht ziet er
troosteloos uit. Er staan wat Turkse en Marokkaanse mannen in groepjes bij
elkaar en hier en daar loopt een verdwaalde toerist. Hoeren openen hun
gordijnen en staren wezenloos naar buiten of beginnen aan hun zoveelste
kruiswoordpuzzel. Ik heb deze buurt nog nooit zo gezien..zo
beklemmend..zo..uitzichtloos..
Ik begin te twijfelen aan mijn missie.
Ik heb de afgelopen jaren veel gereisd en tussendoor geprobeerd een studie op te
pakken. Om precies te zijn drie pogingen. Iedere keer als ik in de schoolbanken
zat, vlogen de muren op me af en kreeg ik hoofdpijn van het gekakel van de
docenten en mede studenten. Ik heb het nooit langer dan twee weken
uitgehouden .Misschien deed ik het wel voor mijn vader, een fanatieke
hoogleraar aan de universiteit van Amsterdam. Hij wilde zo graag dat ik ging
studeren. Ik kotste uiteindelijk op dat elitaire wereldje. Vaak kwamen zijn
collega’s bij ons thuis om mee te eten. Meestal van die eenzame gefrustreerde
vrijgezellen die niet goed voor zichzelf konden zorgen en die stilletjes hoopten
op een relatie met een van hun studentes. Zij probeerden een gesprek met mij
aan te gaan. “ Mijn neefje is net aan die en die studie begonnen of mijn nichtje is
net afgestudeerd ..wat deed jij ook alweer?...Reizen ?”. Nee ik ben portier bij
een sextheater..kom eens langs, dan zet ik je op de gastenlijst”. Ik moet lachen
bij de gedachte .
“ Free drinks and naked girls” hoor ik opeens in een Duits accent.
Ik sta tegenover een slungelig man, met sluike haren op een hoofd wat alle
kenmerken verraad van een groot drugsgebruiker.Achter hem ontwaard zich
een pand met aan de muur ,panelen van slecht geschilderde dikke naakte
vrouwen met daar over heen geschreven “Het Boudoir” .” . Bist du von der
Bananenbar ?” vraag ik in mijn beste Duits.”Ik habe ein Treffen mit Peter
verstehst du ? ein Treffen”.
Ik moet de zin herhalen want zijn ogen draaien steeds weg.” Jaaahhh der
Peter” fluistert hij zacht” An die uberseite”. Hij wijst op een pand aan de
overkant met gelijksoortige wandschilderingen. Ik draai me om en begin terug
te lopen.” Kommst Arbeiten huh ?” roept hij me nog na. Ik werp een blik op de
Old Sailor. De blondine staat de ramen te lappen . Ik zwaai maar ze reageert
niet. ”Dat is gewoon een ex-hoer” hoor ik mezelf denken. Ik weet het.. ik heb
niets met Hollandse vrouwen.. ja dat is het…ik was ooit een avondje aan
stappen.. beetje babbelen met een achttienjarig meisje (ik was zelf 22)..ze gaat
met me mee..we duiken het bed in ..slechte seks. .kan gebeuren.. volgende dag
zegt ze “ We bellen wel ok?” ..zit ik een paar dagen later weer in die zelfde tent..
voel ik opeens een enorme pijnscheut in mijn boven lichaam ..hangt die kleine
met haar tanden als een pitbull aan mijn rechter tepel..” Waarom heb je niet
gebeld”? schreeuwt ze.. of die keer dat ik met een fotomodel het bed in dook..
alweer matige seks, het lag echt niet aan mij, lopen we de volgende ochtend
naar haar auto in de Kinkerstraat ..zit er een wielklem omheen .. pakt ze haar
leren tas en begint er vloekend mee op de grond te slaan.. begrijpelijk, maar ze
hield er niet mee op.. ze bleef maar slaan.. ik zeg op een moment ..”Hee, zo is
het wel genoeg hoor”.. Stopt ze, kijkt me aan en slaat mij vervolgens keihard
met die tas in mijn gezicht ????
“ Jij bent dus een student” ?. Ik kijk naar een magere man van een jaar of
veertig, gekleed in een driedelig zwart pak. Om zijn dunne hals hangt een
gouden ketting met een pentagram. Zijn vette dunne haar hangt over zijn bleke
gezicht, Hij heeft smalle lippen. Dat zegt iets over het alcoholgebruik van je
ouders heb ik ooit ergens gelezen. Hij zit achter een rommelig bureau en kijkt
me intimiderend aan. Zijn accent verraad een soort pseudo intellectueel, iets wat
je niet direct verwacht van een eigenaar van een seks theater. “ Eigenlijk ben ik
geen student” zeg ik. Er valt een stilte..” Maar mijn vader is een hoogleraar aan
de uva ” hoor ik mijzelf opeens zeggen . ” Ik spreek 4 talen vloeiend en kan
goed met mensen omgaan” besluit ik. Er verschijnt een klein zuinig lachje op
zijn mondhoeken. Hij staat op en geeft mij een hand.” Ik ben Peter..ik heb
wel gestudeerd en mijn broer is regisseur bij de Haarlemse toneelschuur. Het
klinkt een beetje als “ Nah nah nah nah nah “ . “ Wat verwacht je van mij’?
vraag ik. Hij vouwt zijn handen in elkaar. Om zijn middelvinger zit een ring met
alweer een pentagram . Ik weet niet of het aan mijn motorische gestoordheid
ligt, maar kettingen en ringen hebben mij ongeluk gebracht.
Ik blijf altijd wel ergens aan hangen en verwond mijzelf
“Het is triest gesteld met de portiers op de wallen” verzucht hij...”Pooiers,
junkies en vechtschool types beheersen de branche...onbetrouwbaar en niet
representatief voor wat we willen uitstralen..wij zijn op zoek naar beschaafde
mensen, die hun talen spreken”gaat hij in een vloed van woorden verder” Wij
zijn geen sextheater..nee, wij zijn de kerk van Satan”... 

wordt vervolgd !!!

maandag 27 maart 2017

De Laatste Bel



Hoe vaak loop je niet met de gedachte rond of wordt je zwetend wakker in je bed ? Ik heb iemand vermoord !! Het schieten met een luchtbuks op kikkers of het dood meppen van een mug..je bent al vrij snel een moordenaar .Maar zolang het bij insecten of kleine beestjes blijft  lig je er niet  wakker van. Dat wordt anders als het om mensen gaat. En dan heb ik het niet over het in koelen bloede doodschieten van iemand of een dodelijk ongeluk veroorzaken onder invloed. Ik neem u graag mee naar een grijs gebied. Misschien voelt u zich wel een moordenaar als u dit gelezen heeft. De stelling is: Ik heb de rector van mijn school vermoord !!..Wij gaan terug naar de jaren 60. Mijn vader was leraar op het Christelijk Lyceum Amstelveen. Een armoedig, naargeestig,  crisisachtig  gebouw  van hout, met lange gangen geplaveid met stoeptegels. De rector was een zekere Hermann Wesselink.   Een dictator pur sang. Over de doden niets dan goed, maar deze man   terroriseerde niet alleen zijn leerlingen  met zijn fascistoïde - achtige regiem, maar ook zijn collega leerkrachten. Althans zo hoorde ik het van mijn vader. Hij kon zomaar de lerarenkamer binnen lopen en een van de leerkrachten en public vernederen. Het was zijn specialiteit. Een onbehouwen boer eigenlijk zonder stijl of klasse. Ik begreep dat het mijn vader was overkomen.  Ik kwam op een dag de woonkamer binnen en zag dat mijn vader met een bandrecorder geluiden opnam van een lp. Het waren geluiden van knallend glasgerinkel. Ik vroeg hem waar hij mee bezig was. Hij zei dat het een wraak actie betrof tegen Hermann Wesselink . Naast de school lagen grasveldjes waar veel gevoetbald werd. Oud-leerlingen, kinderen van andere scholen of gewoon nog leerlingen van de school ramden met groot plezier ballen door de zwakke ruiten  waardoor er zo’n 3 tot 4 keer per week nieuwe ramen in gezet moesten worden. Hermann Wesselink was geobsedeerd geraakt van het geluid  van glas gerinkel. Soms zag je hem tijdens de les naar buiten stormen, als een briesende stier, achter de voetballende kinderen aan. Vloekend en tierend, fulminerend,  keerde hij dan op zijn burcht terug. Zijn gezicht rood gekleurd en zijn halsaderen opgezwollen en zwaar kloppend ..De bandrecorder werd voor zijn deur gezet en de play-knop ingedrukt. Een oorverdovende explosie van glas, dreunde door de gangen van het Christelijk Lyceum. Wesselink stoof zijn kamer uit en begon  schuimbekkend de ramen te inspecteren. Hij was zo razend dat hij de bandrecorder niet opmerkte. Even later liep hij de lerarenkamer binnen en zag tot zijn ontsteltenis hoe zijn onderdanen hem honend aankeken. “Koldijk..Koldijk..godverdomme “schijnt hij gezegd te hebben. Toen mijn vader een jaar na het incident de school verliet werd hij opgevolgd door een andere Koldijk. Mijn oudste broer…Als leerling dan. Ik hoorde hem  klagen tegen mijn vader dat hij zo vaak zonder reden door Wesselink werd uitgescholden . “Gewoon een grote bek teruggeven “was zijn advies ..Toen mijn oudste broer de school verliet was het mijn beurt. Als 12-jarig ventje in de brugklas. Mijn vader en mijn broer hadden me gewaarschuwd ..probeer ieder contact met Wesselink te vermijden… Op een dag liep ik de Nederlandse les in waarbij de deur precies dicht viel op de laatste bel. De lerares zei dat ik te laat was en dat ik mij bij de conrector moest melden. Ik zei dat ik niet te laat was en dat ik de gehele klas als getuige had. De juf, die een oud-leerling van mijn vader bleek te zijn werd nog al giftig..: Ga weg weg “siste ze..Ik liep door de troosteloze met stoeptegels geplaveide gangen.. Bij de conrector aangekomen vertelde ik mijn verhaal. Het was een aardige man, waarvan ik wist dat hij veel sympathie had voor de bandrecorder actie van mijn vader. “Kom “zei hij, “We gaan wel even met de juffrouw praten”. Zover kwam het echter niet. Op de helft van het traject werden we door Wesselink onderschept. “Kom jij maar eens met mij mee kleine Koldijk”schreeuwde hij. Hij pakte mij hardhandig bij mijn arm en trok me zijn kamer binnen. Hij keek mij woedend aan, zijn gezicht werd rood en zijn halsslagaderen begonnen wild te kloppen. “Koldijk,Koldijk..Godverdomme..Koldijk.".spuugde hij uit. Ik dacht dat hij me ieder moment ging slaan. “Doe even rustig aan man”zei ik tegen hem..met een enorme agressie zag ik zijn vuist op mij afkomen , maar ik kon hem met een flitsende beweging  ontwijken. Ik voelde opeens dat ik van hem werd weggetrokken. Het was de conrector , die ons was gevolgd. “Rustig aan Herman rustig aan ”zei hij..”Kom Koldijk, loop maar even met mij mee”. Hermann bleef vloekend achter..”Kom terug !! “schreeuwde hij “Koldijk godverdomme kom terug !!”..De volgende ochtend kregen wij te horen dat Wesselink aan een hersenbloeding was overleden..we kregen vrij..zo hee .. dat is er uit !!