De Organisatie

Wie kent ze niet..de mannen van de Organisatie? . De top 25 van S’Neerlands grootste topcriminelen. Ach ja , er wordt er weleens eentje omgelegd, maar er is een wachtlijst. De jongere generatie staat te trappelen  om er bij te komen. Ik zelf leerde ze kennen in het Amsterdamse Hilton Hotel in de jaren negentig. Het Mekka, waar muzikanten , criminelen en illustere zakenlui elkaar ontmoetten. Met de Italiaanse directeur Roberto Payer was het feest compleet. Wij speelden daar op de jaarlijkse Salonbootjes Revue. Varend en zingend van het Hilton naar het Apollo Hotel met  criminelen, escortgirls en ceo’s van gerespecteerde bedrijven. En altijd liters champagne drinken en je vooral niet afvragen wie dat allemaal betaalde..Op een gegeven moment werd ik dwingend met iets wat  voelde als metaal, hardhandig  op mijn schouders getikt. Ik draaide mij om en zag een groot zwetend hoofd met daarop een ondoordringbare zwarte zonnebril geplakt. Het hoofd grijnsde en er werd een hand naar mij toe gestoken. Aan een van de vingers zat een zware dikke 18 karaats gouden ring . Dat verklaarde de opkomende pijn in mijn schouder. Het hoofd begon tegen mij te praten “Hee, speel jij dat liedje over Amsterdam nog eens voor mij, Kapitein”. Ik greep de hand en voelde een soort klamheid die je bij alcoholisten vaak tegen komt. Altijd maar zweten. “Amsterdam, weet je wel, die komt een beetje aan mij”zei hij bijna  dreigend . Op het dat moment voelde ik dat hij 50 gulden in mijn hand had gestoken. Schichtig keek ik om me heen of mijn bandleden het ook gezien hadden, trok mijn hand terug en stak het briefje snel in mijn zak . Ik riep de band bijeen en zei..”Kom op mannen..Wie aan Amsterdam komt “ Hebben we net gedaan kreeg ik toegeworpen. “Maak niet uit ,, spelen..!!”.. Wat zat jij nou te lullen met die Holleeder kreeg ik na afloop te horen. Ik schrok er van. De grote Willem Holleeder kende ons repertoire of schrok ik omdat ik betrapt was op het weg moffelen  van 50 gulden ? . Tijdens het verdelen van het zwarte gage stopte ik die 50 erbij om iedere verdenking van verduistering de kop in te drukken.  Ik  fantaseerde dat “Wie aan Amsterdam komt, die komt ook een beetje aan mij…BANG !!”, gezongen werd tijden een liquidatie.  Twee weken later werd ik gebeld door een vrouw die ons gezien had tijdens de  Salonboot Revue. Of we op een begrafenis wilden komen spelen. Renee Froger die komt ook..maar die krijgt 15000 gulden voor een kwartiertje zingen ..jullie natuurlijk wat minder ..Bij de poort van Zorgvliet kwam een grote stoet Hells Angels aanrijden met daar achter een rijtuig met een witte kist er op . Ik moest denken aan het openbaar ministerie die een week daarvoor een onderzoek had opgestart tegen de  Hells Angels. Het zou een criminele organisatie zijn  . “Wie is er eigenlijk dood? ”Vroeg ik aan een omstander”. Ik had mij volkomen blind gestaard op het  gage wat ons beloofd was . “Iemand van De Organisatie” hoorde ik hem geheimzinnig zeggen “Maar niet zo hoog “ In de aula van de begraafplaats, die helemaal vol stond met de allerduurste bloemstukken zag ik ze staan..de hele top 25 ..niemand zat achter de tralies.

Klap van de Giek !! Lang Leve de Bananen Republiek !!