Ik krijg er geen Cutis Anserina van

Nederland is in zijn roemruchte geschiedenis vaak tot de orde geroepen door de supermachten. Op één of andere manier draaien we altijd rondjes in ons eigen cirkeltje totdat iemand van buiten af moet zeggen. ‘Ok, tot hier en niet verder!’. Dat gold bijvoorbeeld voor de handel in slaven, die we maar niet wilden afschaffen totdat Engeland ons om die reden ,met een nieuwe oorlog dreigde. De bezetting van Indonesie, die we na de tweede wereld oorlog gewoon wilden continueren werd door de Supermachten Amerika en Rusland teruggefloten. En dan is nu ,God zij dank, Glennis Grace door het gewone Amerikaanse volk afgeserveerd. Wekenlang werd ik geteisterd, wanneer ik het journaal wilde zien door teasers van het programma ‘De beste zangers van Nederland’ waarin iedereen schaamteloos over elkaar zegt hoe goed ze zijn. Kreten als ‘Ongelofelijk, Geweldig tot.. Dit moeten we opnieuw uitbrengen’ zorgen ervoor dat we in een soort massa psychose geraken waarin wij elkaar verschrikkelijk goed gaan vinden. Een dergelijke psychologie gebruiken de jury leden van het programma ‘America got Talent’nu ook. “Glennis Grace..you are the absolute top ! Glennis Grace ..You have the best Voice I ever heared! Glennis Grace ...You are a superstar!. Zelfs het NOS journaal deed mee aan deze kunstmatige hype. De feiten mbt de winnaars van AGT zijn van een hele andere realiteit..Van de winnaars van 15 jaar AGT is er misschien nog eentje bekend..de rest is verdronken in de zee van de grauwe middelmaat. Zo moeten we deze ‘talenten’dan ook beoordelen. Glennis Grace kan niet zingen. Het meisje uit de Jordaan kan wel schreeuwen. Wij, van de rock and roll politie noemen dat ‘Uit je Kut Brullen’ en bij de mannen ‘Uit je Anus janken’ (Renee Froger, Gerard Jolink etc etc etc) Met niet zingen bedoel ik dat ik er in ieder geval geen Cutis Anserina, u weet wel ..kippenvel van krijg. ..ja of het moet uit totale ergernis zijn dat mijn haren recht overeind gaan staan. Vrouwen die zij nadoet en dus ook af en toe schreeuwen, schreeuwen totaal anders. Bij iemand als Aretha Franklin of Etta James hoor je, boven alles, de ziel door het geschreeuw heen. Je hoort het geklaag op de katoenvelden. Je hoort de sensationele kerkdiensten waar iedereen het licht heeft gezien. En je hoort de frustratie van de nog altijd welig tierende discriminatie. Glennis Grace is weggestemd door Amerikanen die waarschijnlijk massaal op Trump hebben gestemd, maar die wel opgegroeid zijn met een waanzinnige volwassen muziek cultuur. Een cultuur waar types als Joling en Froger geen voet aan de grond zouden krijgen…en onze Glennis Grace dus ook niet.. In de jaren tachtig schreeuwde ik ook. ‘Het Paleis moet plat! Dood de prinsjes! Spetterende Ellende!’ Ik was bang niet gehoord te worden. Ik schreeuwde zoveel dat ik er pijn in mijn anus van kreeg..dus waag het niet om mij tegen te spreken.. Ik weet waar ik over praat!