Gisteren werd ik op de scooter, met de verplichte helm op , 30 km per uur, over de Overtoom, bijna door het razende verkeer overreden. De avondklok zou immers ingaan. Ik heb het vaker gezien op de snelwegen in Israel, vlak voor de shabbat. Met 140 km per uur razen de orthodoxe reli’s in hun volgepakte , veel te kleine wagentjes aan alle kanten langs je heen. De tegen het raam gedrukte kinderschare kijkt je boos aan omdat je niet op tijd aan de kant gaat terwijl hun kleine dreadlockjes agressief uit de open ramen wapperen. Ik wist niet dat Jehova de doodstraf heeft uitgesproken over zijn volgelingen wanneer zij 5 minuten te laat aankomen. In de bermen liggen rokende omgeslagen auto’s met hier een daar keppeltje , hoge hoed en in het slechtste geval wat bewegingsloze lichamen. Wanneer ze niet op tijd aankomen zullen ze de auto aan de kant moeten zetten en met hun grote gezinnen per voet verder gaan zoals Mozes hen uit Egypte leidde. Ik kijk om me heen. De auto’s rijden krankzinnig hard. Iedereen wil voor de avondklok thuis zijn, geen 95 euro boete betalen. Plotseling word ik bevangen door golven van onrecht. Ik ben geen virusklager en verzet me in principe ook niet echt tegen de maatregelen. Die tijd heb ik gehad in de jaren tachtig waarin ik zo’n beetje iedere dag met de ME op de vuist ging voor…ja voor wat eigenlijk.? Het zal wel om gratis wonen zijn gegaan. Maar deze keer is het een gevoel wat ik nog niet eerder heb gehad. Ik kwam namelijk uit een creatieve muzikale en theatrale meeting. Tijdens dit samen zijn daalde er een goddelijke inspiratie, door Jehova zelf verzonden, op mij neer. Een roes van vreugde, mijn vingers vlogen over de gitaarsnaren en speelde hemelse muziek en de pen die ik vast hield deden Vondel, P.C Hooft, Komrij en Slauerhoff verbleken. Hier, op het W.G terrein, werd de Nederlandse cultuur verrijkt en geschiedenis geschreven. Ik kreeg allerlei ideeen: Dit is het moment voor een culturele revolutie. Gooi al die klootzaken inclusief de dj’s die ze draaien, van de radio af …nooit meer Gordon…nooit meer Froger of Jolink..nooit meer Jan Smit en last but not least…nooit meer Rob Kemps van de Snollebollekes. Laten we gebruik maken van deze crisistijd voor een culturele ommeslag…weg met dit soort kermisklanten…weg met die dominerende middelmatigheid. Zet mannen als Jimmy Rosenberg weer in de picture…maak docu’s over onze overleden helden als Johnnie Meijer en Leo Fuld. Koester je culturele verleden en breng het weer tot leven. Te beginnen bij de publieke omroep. Mijn eerder beschreven goddelijke inspiratie werd bruut afgebroken door die wrange maatregel…maar ok…het moet alleen niet te vaak gebeuren. Zou handhaving erin trappen als ik zeg dat ik de wereld wil verbeteren, te beginnen in Nederland. Wie geeft mij daar een verklaring voor af? Na een ware dodenrit ben ik net op tijd thuis. De klok van de Oosterkerk slaat negen keer. Ik zit lang voor me uit te staren in de hoop nog een sprankje inspiratie te mogen ontvangen. Het licht in mij is gedoofd. Ik pak een bierpul en schenk hem tot aan de rand vol met goedkope rode wijn. Als ie leeg is zet ik de tv aan. Op 1…met je raadt het al… Rob Kemps van de Snollebollekes. Wat heeft hij te melden. Oh... hij heeft op een kerkhof in Frankrijk gewerkt en vindt Jaque Brel goed. Op 1 is toch van de publieke omroep waar wij belasting aan betalen? Wie heeft hem een verklaring gegeven met toestemming om na 21.00 nog op straat te zijn ? Ik zweer het mensen..ik laat me nog liever omscholen tot handhaver om die klojo en de verantwoordelijke voor zijn verklaring heel agressief op de bon te slingeren, vast te binden en in de rioolput van de middelmatigheid te storten…hee..voelde ik daar niet een vleugje van inspiratie terugkomen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten